Tradycją naszego przedszkola stała się już wizyta dzieci z najstarszej grupy w Szkole Podstawowej. 24 lutego wyruszyliśmy więc, aby odwiedzić starszych kolegów. Najpierw gościliśmy w kl Ib, gdzie dzieci obserwowały lekcję, zapoznały się z podręcznikami, kartami pracy, zeszytami, przyborami szkolnymi pierwszoklasistów. Wychowawczyni bardzo ciekawie opowiadała o klasie I, pokazała kącik do zabawy i zabawki edukacyjne. Dzieci były bardzo zainteresowane tym co dzieje się wokół, bacznie przyglądały się czynnościom  nauczycielki i dzieci. Wizytę zakończyła wspólna zabawa pierwszaków i przedszkolaków. Na początku trochę nieśmiało, lecz z czasem zabawa robiła się bardziej spontaniczna i radosna.

Z żalem opuszczaliśmy koleżanki i kolegów z klasy pierwszej, ale czekała nas jeszcze wizyta w „zerówce”. Tam pani przedstawiła nam zajęcie dotyczące malarstwa. Wspólnie z dziećmi z zerówki nasze starszaki wykonały martwą naturę techniką wydzieranki. Prace były bardzo ładne i kolorowe.

Po wspólnej zabawie pożegnaliśmy się i wróciliśmy do przedszkola.
Po minach dzieci można sądzić, że są zadowolone z tej wyprawy, że dostarczyła im ona nowych doświadczeń i materiału do rozmowy z rówieśnikami, wychowawcami i rodzicami.   W miłej atmosferze spędziliśmy przedpołudnie. Mam nadzieję, że ta wizyta ułatwi dzieciom przekroczenie progu szkoły we wrześniu.

Więcej zdjęć w Galerii.

Dnia 15 lutego 2011 w grupie „Pszczółek” odbyły się zajęcia otwarte z rodzicami pt. „ Moje kanapki”. Spotkanie rozpoczęło się od przywitania przybyłych gości. Wspólne zajęcia rozpoczęliśmy od zabaw z chustą integracyjną, która rozgrzała nas do dalszej zabawy. Po tak wesołym początku przeszliśmy do drugiego zadania jakim było omówienie i przygotowanie kanapek. Każdy przedszkolak przeanalizował swoją kartę pracy, według której przygotował z pomocą rodziców swoją kanapkę. Dzieciaki posprzątały i zabrały się do jedzenia pysznych, kolorowych i witaminowych kanapek.

Po mile spędzonym czasie podsumowaliśmy nasze zajęcia i podziękowaliśmy gościom za przybycie.

Zajęcia otwarte w bezpośredni i atrakcyjny sposób pozwalają  pomóc rodzicom w obserwacji własnego dziecka. Rodzice mogą obiektywnie ocenić tempo rozwoju i porównać umiejętności dziecka z tym co prezentują rówieśnicy.

Więcej zdjęć w Galerii.

W wieku przedszkolnym dziecko osiąga stosunkowo wysoki poziom sprawności psychicznych i fizycznych. Bardziej złożone stają się kontakty z dorosłymi i rówieśnikami w domu rodzinnym i w przedszkolu, coraz trudniejsze są obowiązki, jakie dziecko zaczyna w obu tych środowiskach wypełniać. Są to zarówno ważne czynniki aktywizujące rozwój i dostarczające dziecku wiele cennych doświadczeń.

Na pierwszym planie znajduje się szczególna rola zajęć w przedszkolu. Tutaj organizuje się z pełną intencją pedagogiczną czynności sprzyjające wszechstronnemu rozwojowi dziecka. Znaczenie to mają elementarne zabawy i gry dydaktyczne oraz ćwiczenia harmonizujące i pobudzające rozwój fizyczny. Ruchliwość i stosunkowo wysoki stopień sprawności motorycznych powoduje – wraz z postępem w rozwoju psychicznym – znaczne skomplikowanie się form zabawowych. Dzieci nadal chętnie zajmują się czynnościami o charakterze manipulacji, swobodnego operowania różnorodnymi przedmiotami. Do ulubionych zajęć należy m.in. słuchanie opowiadań i bajek prostych w kompozycji i treści, oglądanie obrazków i rysowanie.

W wieku przedszkolnym dominującą rolę w życiu dziecka odgrywa zabawa: występują w niej również i te elementy działalności, które w późniejszym wieku nabiorą charakteru nauki i pracy. Pod koniec okresu przedszkolnego zaczynają one stopniowo się wyodrębniać w oddzielne formy działalności.

Rola zabawy w wieku przedszkolnym jest ogromnie ważna, gdyż:

• Zabawa jest istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój fizyczny dziecka, a przede wszystkim na rozwój kośćca i muskulatury;
• Poprzez zabawę dziecko poznaje świat, w którym żyje, uczy się rozumieć, uczy się dostrzegać różnicę między rzeczywistością a wyobraźnią i fantazją;
• Zabawa jest czynnikiem kształtującym sprawności i umiejętności dziecka, takie np. jak sprawności manualne, koordynację wzrokowo-ruchową i inne; umiejętności odróżniania i poznawania kształtów, barw, wielkości przedmiotów, rodzaju materiału, z którego są zrobione itp.;
• Zabawa rozwija u dziecka przyczynowo-skutkowe;
• Aktywność zabawowa ma zawsze zabarwienie emocjonalne, towarzyszy jej uczucie przyjemności, zadowolenie z osiągniętego rezultatu, poczucie satysfakcji;
• Dzięki zabawie dziecko uczy się współżyć z innymi dziećmi, podporządkowuje się przepisom i prawidłom obowiązującym w grupie, rozwija swoje uczucia społeczne
• Zabawa jest także jednym z czynników wychowania moralnego.

Zabawy dziecka dzielimy na trzy grupy: zabawy tematyczne, konstrukcyjne i ruchowe. Niektórzy wydzielają jeszcze w odrębną grupę zabawy i gry dydaktyczne.

Z a b a w a     t e m a t y c z n a – jest najbardziej charakterystyczną formą zabawy dla wieku przedszkolnego.

W tego typu zabawach dziecko przyjmuje na siebie określone role, nadaje różne znaczenia używanym w zabawie przedmiotom. Klocek zastępuje np. cegłę, kran, małe klocki – różne produkty w zabawie w gotowanie obiadu, stołeczki ustawione w szeregu – to wspaniały pociąg itp. Dziecko bawi się w traktorzystę, w podróż samochodem, samolotem czy pociągiem. Jest lekarzem, lotnikiem, strażakiem, policjantem itp.

Zabawy tematyczne kształcą wyobraźnię dziecka, jego fantazję, zarazem jednak dziecko, przekształcając w zabawie rzeczywistość, dokładniej ją obserwuje i utrwala sobie wiadomości o świecie.

Dzieci przedszkolne na ogół bawią się już nie pojedynczo, lecz w mniejszych lub większych grupach, co ma duże znaczenie dla ich społecznego rozwoju. Na początku okresu przedszkolnego dziecko bierze jeszcze stosunkowo mały udział w zabawach i zajęciach grupowych z innymi dziećmi.

Przeważają w tym wieku zabawy indywidualne lub takie, gdzie dzieci bawią się obok siebie, ale jeszcze nie bawią się wspólnie, razem (z. paralelne). Tendencja do udziału w zabawach wspólnych, wymagających współdziałania, rozwija się w wieku przedszkolnym szybko i między 5 – 7 rokiem życia osiąga już wysoki stopień.

W tych zabawach dziecko poznaje pierwsze stosunki społeczne: uczy się, że inni doznają uczuć podobnych, mają takie same potrzeby, uczy się liczyć z nimi oraz podporządkowywać swoje zachowanie obowiązującym zasadom, regułom, prawom.

Z a b a w a    k o n s t r u k c y j n a – to wszelkiego rodzaju budowanie z klocków, kamieni, różnorodnych materiałów (papieru, gliny, tworzywa leśnego, patyczków itp.). W tym rodzaju zabaw, dziecko stawia już sobie cel  zabawy, a najważniejszy jest wytwór tej zabawy.

Trzylatek „budując” coś z klocków, ustawia je w nieregularne stosy, rzędy itp. Ruch odgrywa dla niego jeszcze ważną rolę, a nazwę swojego „produktu” nadaje po zakończeniu czynności, często na skutek sugestii innych osób czy przypadkowego „podobieństwa”. Dziecko starsze buduje dom dla lalek, zamek, samolot. Określa sobie, co będzie robiło, planuje też poszczególne etapy pracy. Często są to zabawy zespołowe, mające z góry nakreślony plan działania, którymi kieruje jedno dziecko, przydzielając poszczególne czynności kolegom.

Z a b a w y   r u c h o w e – wymagają od uczestników częstych zmian miejsca, stosownie do obowiązujących w nich reguł. Zabawy te w szczególnym stopniu rozwijają funkcje motoryczne dzieci oraz wdrażają do przestrzegania obowiązujących reguł.

Zabawy ruchowe odgrywają w wieku przedszkolnym tak samo ważną rolę, jak w innych etapach rozwoju dziecka, kształtując jego sprawność, koordynację jego ruchów i orientację przestrzenną.

Z a b a w y   i   g r y    d y d a k t y c z n e – są zabawami według  wzoru opracowanego przez osobę dorosłą, prowadzą z reguły do rozwiązania jakiegoś założonego  w nich zadania. Najczęściej są to loteryjki, zagadki, układanki, rebusy, krzyżówki, segregowanie oraz gry stolikowe.

Dziecko musi się w nich podporządkować określonym regułom i przepisom. Zajęcia te przyczyniają się do zdyscyplinowania dzieci, do budzenia w nich uczuć społecznych i moralnych, mają one na celu utrwalenie i uporządkowanie wiadomości dzieci, ćwiczenie logicznego myślenia, mowy itp. W okresie przedszkolnym stają się one coraz bardziej skomplikowane pod względem treści oraz obowiązujących przepisów, a dzieci uczą się stopniowo coraz ściślej przestrzegać prawideł  i gier.

Według niektórych psychologów zabawa ma charakter terapeutyczny, ponieważ:

• W zabawach tematycznych następuje swego rodzaju rozładowanie nieprzyjaznych stosunków pomiędzy starszym a młodszym rodzeństwem, pomiędzy dorosłymi a dziećmi;
• W zabawie dziecko uwalnia się od napięć, jakie wywołują w nim ograniczenia wprowadzane przez otoczenie;
• W zabawie dziecko pozbywa się lęków;
• W zabawach dzieci zaspokajają swoje potrzeby i życzenia, których inaczej zaspokoić nie mogą, przez co zmniejsza się u nich stan napięcia frustracyjnego, osłabiają się, wyładowują konflikty emocjonalne dziecka.

Poprzez zabawę można poznać nie tylko zakres wiadomości dziecka o świecie, otoczeniu i stosunkach, jakie w nim panują, ale także i wzajemne stosunki między dzieckiem i dorosłymi, postawy rodziców i innych dzieci do niego.

Wychowawca może wpływać na treść i temat zabawy dziecka przede wszystkim przez dobór odpowiednich  zabawek i pomocy. Dzieci w tym wieku powinny mieć dużo różnorodnych  zabawek, które umożliwiałyby wiele różnych zabaw i wzbogacały pomysłowość dziecka.

Pod koniec okresu przedszkolnego w zabawach dzieci coraz mniejszą rolę odgrywają motywy czysto zabawowe, większą zaś motywy dominujące w działalności dziecka w następnym okresie, w nauce i pracy. Dziecko zaczyna dążyć do przyswajania  sobie wiadomości i umiejętności, stara się wykonać swoje zadania dokładnie, bezbłędnie i wiernie.

Fundamentalna rola zabaw w rozwoju dziecka przedszkolnego polega na tym, że rozwijają one jego sferę duchową, poznanie i myślenie, rozwijają jego pamięć – dziecko łatwiej i szybciej zapamiętuje i utrwala materiał, którym operuje w zabawie. W zabawie formują się mechanizmy kierujące zachowaniem się, postępowaniem dziecka. W zabawie dziecko uczy się również oceniać stosunki, oceniać, jakie formy współżycia z innymi są najlepsze. Zabawa dziecka jest tą formą działalności, która wzbogaca motywy dziecka o nowe, społeczne, specyficzne dla człowieka treści.

„Człowiek nie jest w pełni człowiekiem, jeśli się nie bawi” (Schiller) i o tym musimy pamiętać.

Literatura:

S. Gerstmann, „Psychologia”

W. Okoń, „Słownik Pedagogiczny”

M. Żebrowska (red.), „ Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży”

Katarzyna Lalek

W dniu 11 lutego w naszym przedszkolu odbył się bal karnawałowy.

Zabawa została przygotowana przez animatorów Teatru Bazyl z Radymna.

Wszystkie dzieci wyróżniały się wyjątkowymi strojami. Można było spotkać księżniczki, wróżki, motylki, kaczuszki, piratów, policjantów, spidermanów i wielu innych bohaterów bajek. Dominowały jednak stroje kowbojów i kowbojek, ponieważ bal był w stylu country.

Nasi wodzireje również przebrani w stroje kowbojskie zaprosili wszystkich do wspólnej zabawy, a panie nauczycielki świetnie przygotowane na tę okoliczność oraz natchnione klimatem imprezy, bawiły się razem z dziećmi i pilnowały porządku.

Przebierańcy bawili się doskonale, uczestnicząc we wspólnych zabawach i konkursach, a skoczna i rytmiczna muzyka zachęcała do tańca.

W przerwie balu czekała na dzieci niespodzianka – słodka przekąska od Cukierni „Santos” oraz od piekarni pana Marka Kiełtyki.

Tańcom i zabawom nie było końca. Sądząc po minach i zmęczeniu dzieci, zabawa była udana.

Szkoda, że następny bal dopiero za rok …

Więcej zdjęć w Galerii.

4 lutego gościliśmy w przedszkolu panią Lucynę Liput – kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Krościenku Wyżnym.

Pani Lucyna ukazała przedszkolakom bardzo romantyczną historię o powstaniu pysznych, słodkich, toruńskich pierników. Mogę tylko zdradzić, że wszystko zaczęło się od młodego piekarczyka Mikołaja, który pokochał Kasię – córkę znanego cukiernika z Torunia.

A było to tak:

"Żył w Toruniu cukiernik,

mistrz nad mistrze w zawodzie,

piekł wspaniałe ciasteczka i ciasta,

i pierniki tak pyszne,

że od rana już co dzień

stało po nie w ogonku pół miasta.

Pan cukiernik miał córkę

Kasię wdzięczną i miłą,

najpiękniejszą z całego grodu.

Podziwiali ją wszyscy,

a chłopaki to do niej

tak ciągnęli jak muchy do miodu."

Więcej zdjęć w Galerii.